Woensdag 10 augustus (19): Zomer in Ierland Gefietst: 67 km (totaal 1272)
Als
we opstaan is de lucht buiten donkergrijs. Het water klettert tegen
de ramen en er staat een stormachtige bries. Een typische herfstdag
in Ierland. Hè, wacht! Het is toch zomer? Ik
ben niet helemaal eerlijk. Ze zijn de ramen aan het wassen, maar het
regent wel buiten.
Om acht uur kunnen we pas in de ontbijtzaal en terwijl we staan te
wachten komen we Mylène tegen. Mylène is een stoere meid die de
ronde van Ierland alleen fietst. Op het forum van de wereldfietser
hebben we al wat informatie uitgewisseld en het is leuk om haar in
levende lijve te ontmoeten. Net als wij, vindt zij het ook zwaar
fietsen hier.
We fietsen in de regen weg en komen er al snel achter dat we de
harde wind mee hebben. Fijn voor ons maar sneu voor Mylène die de
andere kant op gaat. Ik wens haar sterkte. Voor de rest valt er
weinig te melden over vandaag. Drie caches waarvan twee gevonden.
Een agrarisch landschap. We zien koeien, schapen, graan en maïs. Er
zijn weinig aanleidingen voor foto's, maar als ik ze maak wil het
toestel steeds flitsen. Zo grauw is het buiten. De weg lijkt weer op
een golfslagbad. Het gaat steeds op en neer en we blijven klimmen en
dalen. De toestand van de weg is een stuk beter dan in Ierland.
Koffie doen we de eerste keer in
een bushokje. Later nog een keer gewoon staande langs de weg. Het
trekt de hele kudde koeien aan die nieuwsgierig staan te kijken wat
we doen. De regen varieert van drizzel tot gewoon slagregens. Ik
wordt er een beetje Gallisch van want om de haverklap sta ik mijn
regenbroek aan of uit te doen. Het regent steeds niet hard genoeg om
hem aan te doen maar te hard om hem uit te doen. Grrrr...
In Groot-Brittannië (ja, dit is geen Ierland meer) zijn er
bewegwijzerde fietsroutes. We volgen de 91 en
de 92 gedurende de hele dag. Op zich is dit fijn want het is
hier een spaghetti van weggetjes en ze staan geen van allen op de
GPS. Wat minder fijn is dat deze routes telkens rare lussen maken om
weer op dezelfde weg terug te komen. Indien mogelijk, slaan we deze
over want we willen nu zo gemakkelijk mogelijk in Belfast komen.
De mensen zijn hier duidelijk minder vriendelijk. Er wordt minder
gegroet en gezwaaid. In Ierland riep iedereen "How are you?". Erg
gezellig, maar hier doen ze dat niet. Jammer. We fietsen vandaag 66
kilometer en met de vermoeidheid van Saskia gaat het beter. Aan het
einde fietsen we veel door de bossen en er zit nog een steile klim
in voordat we afdalen naar Gortin.
Gelukkig doet ze deze weer gemakkelijk.
In Gortin zou een
hostel moeten zitten. Ik heb ze gemaild maar krijg geen
antwoord. Het zit langs de hoofdstraat dus we vinden het snel. Er is
niemand maar binnen scharrelt een man rond. Ik loop naar binnen maar
hij reageert niet op mij. Ik vraag hem naar de receptie en krijg
alleen onduidelijke ontwijkende antwoorden. Uiteindelijk moppert hij
dat hij niks weet en ook maar te gast is. En draait zich dan weer
om. We komen hem meer tegen maar voor hem zijn we onzichtbaar.
Verder is er niemand. Een boer in een tractor rijdt voorbij. Hij
ziet ons en belooft iemand te sturen.
Even later komt een verwarde vrouw binnen. Mij negeert ze maar
Saskia ziet ze wel. Ze rent naar een ander gebouwtje. Wij achter
haar aan. Ze denkt dat er een groep is en dan zou er geen plek zijn.
Als juffrouw mier gaat ze door het kantoor, "tuut-tuut-tuut" en ze
zoekt de sleutels. Uiteindelijk vind ze wat en we gaan terug naar
het andere gebouw.
De gebouwen zien er netjes en verzorgt uit. Er is ook een soort van
dorpshuis. Ze hebben hier bunk-rooms, die je deelt, met zes bedden
en family-rooms met een dubbel- en een stapelbed. Ik wil niet bij
die vreemde man, dus we proberen een family-room te krijgen. Dat
lukt. Volgens internet is de prijs voor zo'n kamer £ 60. Hier hangt
een briefje dat het £ 45 is. Een bunk-bed is £15 per persoon. Die
extra 15 heb ik er wel voor over.
Uiteindelijk vindt ze een sleutel en een kamer voor ons. Ze zet het
warme water aan en geeft Saskia wat handdoeken en mompelt dat haar
man straks komt want het is eigenlijk zijn ding. Ik vertrouw het
niet en wil eerst even wachten tot de man er is. Waarschijnlijk
beheert hij het IQ hier. Na een tijdje komt de man. Iets
intelligenter maar haast onverstaanbaar. De kamer huren is goed. En
hij kost -verrassing- £40. Omgerekend zo'n €46. Prima prijs voor een
balzaal van een slaapkamer. En beneden hebben we een gigantische
keuken en een eetzaal tot onze beschikking. En die hoeven we alleen
te delen met Mr. Korsakov.
Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen
|