De bus met Oostblok mensen is weer weg en de rust is weergekeerd op de camping. Niet dat wij er veel aan hebben, want wij zitten ook om 8.45 uur op de fiets. Het is mooi weer en we hebben er zin. Al vrij snel slaan we af naar een onverharde weg. Onze Finse fietsvrienden hebben ons gisteren al gewaarschuwd. Deze weg is afzien en dat blijkt ook. Niet alleen is hij heel slecht met gaten en kuilen, de steenslag is ook van de grove soort en hij stijgt en daalt continu. Normaal gesproken krijg je met de afdaling wat van je inspanning terug door de snelheid, maar hier daal je net zo langzaam als je stijgt. Toch genieten we er van want het zonnetje schijnt en onze slaapplek voor vanavond is al geregeld. Na een kilometer of twintig komen we weer op asfalt. Wat een verademing.

Bij een Fins open lucht danspaleis zoeken we naar een cache, maar we kunnen hem niet vinden. Wel leuk om zo’n plek een keer te zien. In het weekend gaan de Finnen hierheen om te drinken en om te dansen. Gewoon een dansvloer in de openlucht en dan zijn het name de ouderen die hier komen (stijl)dansen. Een onbekend fenomeen in Nederland.
We volgens hierna een grotere weg, de 435, die wat minder leuk fietst. Er is niet heel veel verkeer maar het rijdt wel behoorlijk hard en dat is nooit fijn. Bij de 438 slaan we af richting het eiland. We komen hier weer op een prachtige harju met weer water aan beide kanten. Deze weg is wat minder druk, ondanks dat hij naar Imatra (waar we vandaan komen) leidt. Maar er is onderweg een pont en die maakt dat het verkeer stootsgewijs langskomt. Dus even druk en dan weer een tijdje niets. Onderweg stoppen we nog even om wat te eten en te drinken.

De eerste pont vaart bijna continu. Alleen als de schipper pauze heeft, staat alles gewoon stil?! Bij de eerste pont zou nog een schat moeten liggen bij het vuurtorentje, maar we vinden alleen ontzettend veel grote mieren. Later zie ik dat de cache geroofd is, dus vandaar dat we hem niet konden vinden. De overtocht verloopt zonder problemen.
Daarna moeten we een paar kilometer fietsen en die pont gaat elke twee uur. Ik denk dat we die van tien over drie nog kunnen halen als we een beetje opschieten. Saskia moet echter nog wat boodschapjes doen. Ze wil wat bier en cider meenemen voor als we aankomen. En een gebakje omdat het morgen onze trouwdag is. Mij duurt het allemaal te lang en ik sta me buiten op te vreten. Daarna racen we naar de volgende pont. Zeven en een halve kilometer. Zwetend op de pedalen tot het begint te stortregenen. Dan moet toch echt even het regenpak aan. Kostbare minuten gaan verloren en ik zie de wijzer naar tien over kruipen. Halen we het wel, halen we het niet? Ondertussen schijnt de zon weer. Om precies tien over komen we aan om de pont aan de overkant te zien liggen. Hoe kan dat nu? Heel simpel. Hij gaat pas om tien over vier! Dat geeft ons een uur om bij te komen. De zon schijnt weer en we breken de cider aan die we voor Sylvia gekocht hebben. Wat borrelnootjes en een mooi uitzicht erbij. Het uur is zo voorbij.
Tijdens de overtocht krijgen we nog een gigantische bui op ons dak met flinke hagelstenen, maar we kunnen op het pontje even binnen zitten. Op het eiland Tuohisaari moeten we zoeken. Ik heb weinig wegen op mijn GPS staan en van Sylvia heb ik alleen een coördinaat gekregen. We volgen de route van de GPS en komen op een gegeven moment op 50 meter van het eindpunt vandaan maar de weg houdt op en we zitten bij een verkeerd huisje. Dan maar de tuin in en in de verte horen we Susi blaffen. Er komt een dame naar buiten en die bevestigt dat Sylvia en Tapani verderop wonen, er zit alleen 30 meter water tussen. Ze biedt aan om te bellen zodat ze ons kunnen komen halen. Maar dat doen we natuurlijk niet. We zouden op de fiets aankomen en dan doen we dat ook. Hiervoor moeten we wel weer zes kilometer terugfietsen.

De ontvangst is allerhartelijkst. We trekken een bier open, er komt wat te eten en de sauna wordt opgestookt. We hebben een eigen mökki met een ongeëvenaard uitzicht. Tapani is er nog wat aan het vertimmeren. Het is een prachtig plekje waar we de komende dagen gaan doorbrengen. We zijn aangekomen in het paradijs en de vakantie is begonnen!

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

Vorige dag

Overzicht

Volgende dag