We worden wakker met de zon op de tent. Het belooft een prachtige dag te worden, veel zon met een licht briesje. Ideaal fietsweer dus het opstaan is geen straf. Alle Finse campings, die we tot nu toe gehad hebben, zijn voorzien van een heerlijke douche. Wij staan meestal vroeg op (half acht) en hebben de faciliteiten dan voor onszelf. Mijn broek komt steeds losser te zitten. Of hij nu uitrekt, of ik wordt magerder, ik weet het niet. Maar de behoefte naar een riem groeit. We ontbijten aan de grote tafel, pakken de tent in en gaan op pad.

Eerst een stukje terug naar de harju, waar onze route verder gaat. Het eiland heeft een prachtig berkenbos wat, door de laagstaande zon, prachtig verlicht wordt. Bij de harju doen we nog een cache. Daarvoor moeten we van de richel af naar het water klauteren maar het geeft ons weer mooie plaatjes. Bij een verlaten café langs de weg onze eerste koffie. Ietwat met dwarse koppen want we hebben net ruzie gehad om niks. Gelukkig verdampt dat door de cafeïne.

In Kerimaki gaan we naar de grootste houten kerk van Finland (en van de wereld) kijken. Ook deze staat weer in de steigers. Dit lijkt wel een vast onderdeel bij kerken: een Christusbeeld, een altaar, een doopfont en steigers. Het ding is gigantisch en het gerucht ging dat ze tijdens de bouw de meters voor ‘feet’ omgewisseld hadden. Volgens de informatie in de kerk was dat niet waar. Men wilde dat alle mensen in de buurt tegelijkertijd een dienst konden bijwonen. Mogelijk werd de bevolkingsgroei wat overschat? Ondanks (of misschien we door) dat hij zo groot is, houden ze niet van bling-bling zoals de orthodoxe kerk. Het is van binnen saai en kaal.
Op de markt hebben we wat verse aardbeien gekocht en deze eten we op een bankje, in de zon op. Daarna gaat het verder naar Savonlinna. De eerste grote stad die we bezoeken. Dat is ook goed te merken aan de weg. Niet alleen wordt deze groter, maar ook veel drukker. Onze route loopt eerst nog parallel aan de grote weg waardoor we weinig van de drukte merken. Bij een zwemplaats lunchen we even maar we zijn ook gelijk lunch want het stikt hier van de muggen. Er komt een oma met haar kleinzoon zwemmen. Zij lijken er immuun voor te zijn.

Onderweg doen we nog een prachtige cache. Dit zijn de plekjes die het schatzoeken zo leuk maken en waar je anders nooit zou komen. De locatie is een oude, vervallen openlucht kerk. De informatie van de cache leert ons:

Many of us know the world’s biggest wooden church in Kerimäki. But the original place of church of Kerimäki was elsewhere, on Kallunmäki hill 11 km southwest of Kerimäki. The first church was build there in 1643 and was made of logs. But robbers from Karelia burned down the church 12 years later. The second church was build on Kallunmäki some time during 1670’s or 1680’s and it’s size was smaller than the first one’s. Also the second church was wooden material and was burned down by a stroke of lightning in July 1764. The third church was build in the end of 1760’s and it was a lot larger than previous churches, 400 square meters. Despite it’s large size, the church became too small for growing population during the first decades of 19th century. So the building work of the world’s biggest wooden church began on the current location of kerimäki church in the middle of 1840’s. The last service in Kallunmäki church was held in June 1860.

Nowadays Kallunmäki church place is a park like area where summer time church services are still held. Atmosphere of the area is unique and the place well worth visit. 

En het is inderdaad een plek met een bijzondere atmosfeer.

Het laatste stuk naar Savonlinna is langs een grote weg met veel verkeer. En omdat het vakantie is, is er ook veel meer drukte dan normaal. Gelukkig ligt er een mooi fietspad naast de weg. We fietsen over een grote en hoge brug die ons een prachtig uitzicht geeft over het Haukivesi aan de ene kant en het Olavinlinna kasteel aan de andere kant. De route leidt ons daarna langs de haven en het kasteel zelf. Morgen gaan we dat wat beter bekijken. Door het mooie weer (ik fiets inmiddels in korte broek) ziet alles er fantastisch en gezellig uit. De haven is eindelijk een ‘bustling’ place met kraampjes en eettentjes.

De camping ligt een stuk buiten het centrum. Hiervoor moeten we nog zeven kilometer fietsen en bevat nog een ontzettend gemene steile klim. Het is een grote camping tussen de bomen. We vinden weer een mooi plekje en het is heerlijk rustig hier (nog wel). Bij de receptie eten we pizza en drinken een biertje. Die zijn best wel prijzig in Finland. Voor een grote pils leggen we 5 euro neer. Cider kost €4,50 en een zak borrelnoten ook €5,-.
We bespreken ook de sauna. We lopen daar met goed weer heen, maar als we in de sauna zitten begint het ontzettend te regenen. We hebben geen paraplu mee en we willen ook niet zeiknat bij de tent terugkomen. We lossen het op door respectievelijk in het badpak (Saskia) en een handdoekje om (Hans) terug te lopen naar de tent. Voor we teruggaan wordt er nog een stukje slapstick opgevoerd. Van de camping komt een jongen de sleutel terughalen. Dat doet hij met de auto en als hij in de stromende regen uitstapt om naar de sauna te lopen vergeet hij de auto op de handrem te zetten. Die begint langzaam richting het meer te rijden. Hij heeft dat niet door maar ziet aan onze gezichten en gebaren dat er wat mis is. Hij draait zich om en als hij ziet wat er gebeurt wil hij naar de auto sprinten. Helaas is het gras nat en hij gaat voluit op zijn plaat. Wij kunnen ons lachen niet meer inhouden en schateren het uit. Niet leuk voor hem, maar hij weet de auto op tijd stil te zetten. Dit is beter dan televisie.
Bij de tent pakken we de plu en een regenjas en gaan naar de douche. Daar spoelen we ons af en komen redelijk droog in de tent. De rest van de avond blijft het regenen en onweren. Ik heb mijn boek uit maar in Savonlinna hoop ik een nieuwe te kunnen scoren.

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

Vorige dag

Overzicht

Volgende dag