Om half zes worden we wakker gemaakt met de mededeling dat het ontbijt klaar staat. Maar €14 vinden we veel te duur en we draaien ons nog een keer om. Om half zeven rijden we als eersten van de boot af. Het is grijs en een fijne drizzel weet niet of het nat of droog zal zijn. We zitten bijna ogenblikkelijk op een fietsroute. Bij het eerste picknick bankje doen we ontbijt. Een vroege wandelaar kijkt ons verbaasd aan.

 

 

 

 

Van het centrum van Harwich zien we weinig. We fietsen langs de boulevard die nu leeg is. Er staan prachtige oude vuurtorentjes. Het eerste deel loopt door de county Essex in een redelijk vlak landschap. De route is mooi en dat zal hij de hele dag blijven. Veel fietsroute (51 en 1). Veel rustige wegen. En soms een wat drukkere weg. Het links fietsen levert geen problemen op.

We zitten in Wivenhoe halverwege de river Colne. Hij heeft een open verbinding met de zee. De tijd van eb is voorbij. Het water dringt zich alweer op en wil landinwaarts. De tweede koffie is bij Wivenhoe waar we getuige zijn van de opknoping van Ken.  Naast me zijn twee mannen bezig met Ken (de mannelijke tegenhanger van Barbie). Eentje bindt hem een hoela-hoep jurkje van lametta om. De ander knoopt hem aan een touw waar hij zo mee opgehangen wordt. Welkom in Engeland!

Saskia heeft er deze zomer voor gekozen om als textmarker de weg op te gaan. Op het hoofd een nieuwe helm en spiderman neopreen sokken maken het geheel af. Je ziet haar al van verre aankomen en dat is hier een goede zaak. Vandaag doen we ook veel caches. Een hele serie is in afgeschreven rode telefooncellen. Meestal vinden we toch wel 9 van de 10 caches, maar vandaag hebben we minder geluk. De Engelsen verstoppen ze goed en soms heb ik ook weinig zin om de brandnetels in te gaan. We vinden er zes, maar er blijven er ook veel liggen.

Tussen Wivenhoe en Colchester ligt een mooi pad langs de rivierarm, de Wivenhoe trail. Bij Colchester komen we via achterbuurten, volkstuintjes en parken ongemerkt in het centrum. Het is er best druk. En echt Engels. Colchester is de oudste stad van Groot-Brittanie en was er al in de Romeinse tijd. We fietsen de stad uit door een restant ervan, Balkerne Gate is er nog steeds.
Inmiddels schijnt de zon volop en wordt het zelfs warm. Tiptree is nietszeggend en via steenslagpaden en rustige wegen komen we bij Hoe Mill Lock.

Bij deze sluis is een kleine camping. Met veel gepuzzel krijgen we een plaatsje op het veld aangewezen. Ze verwacht blijkbaar meer gasten, maar wij zien ze niet. Ook ‘s avonds komt er nauwelijks wat bij. Er is één toilet en géén douche. Maar de prijs is er ook naar. Ik was me met een keukendoekje bij de wastafel.
Dan is er nog één probleem. We zijn de laatste 30 km geen winkel tegengekomen, dus we hebben eigenlijk geen eten kunnen kopen. Maar voor elk probleem is er een oplossing. Bij ons heet die Queen Victoria. Ze staat een mijl verderop en via public footpaths door de graanvelden kunnen we er komen. Voor nog geen 9 pond serveren ze een prima maaltijd. Ik probeer altijd het lokale bier te drinken, maar net als alle andere Engelse bitters, smaakt ook deze weer naar afwaswater. Het is een ‘acquired taste’ en deze ga ik weer proberen te bemachtigen. Bij de tent maken we nog een koffie en thee. Daarna voor de eerste nacht weer in het tentje. Dat is altijd weer een feest!

Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen

Vorige dag

Overzicht

Volgende dag