Maandag 22 juli : Pushbike
1. We vervolgen de route uit het boekje die
via Tintagel loopt met de drie mega-klims en doen er dan maar een
paar dagen langer over.
Het eerste deel tot Sheepwash zitten we nog grotendeels op de Tarka trail. Maar zodra we van de trail af gaan begint het grote klimmen weer. Bij Sheepwash is de situatie onduidelijk. De GPS en de routebordjes zeggen wat anders dan het kaartje. We kiezen voor de route via Black Torrington. Als we het weggetje inslaan, zitten er een paar oude mannetjes op een bankje. Een van hen hoor ik mompelen ’you are going to enjoy this one’. En hij krijgt gelijk. Meerdere keren storten we met 20% of meer 100 meter naar beneden. Dit kan niet zo hard want de weg is smal, onoverzichtelijk en ligt vol met grit. Daarna moeten we meteen dezelfde afstand en steilheid omhoog klimmen. Dit is niet te doen en ik moet van de fiets af. Als ik boven ben, loop ik naar beneden om Saskia te helpen met duwen. Nu is me duidelijk waarom ze in Engeland een fiets ook wel een ’pushbike’ noemen. We gaan compleet kapot op dit stukje. Ik had een fietsvakantie gepland, geen wandel- en fietsvakantie… Zo klimmen en dalen we verder tot Holsworthy. Terwijl ik op een bankje bijkom, neemt Saskia de epo voor vrouwen; even shoppen in het dorp. Daarna gaan we door naar Bude.
Langzaam zakt de temperatuur. De oorzaak zien
we in de verte; er hangt zeemist . Bij de kust is het helemaal
betrokken maar dat is niet te merken aan de drukte. Ontzettend veel
toeristen hier en ook aan de winkeltjes te zien is het hier het
Zandvoort van Engeland. We doen boodschappen en zoeken de camping in
Bude op ondanks dat we maar 56 kilometer hebben gedaan. We willen
ook wel een keer voor zes uur op de camping zijn. Het zijn ook
meteen toeristische prijzen want we betalen £ 20,50. En daarvoor
krijgen we een mooi plekje met uitzicht over Bude en heerlijke
douches. Klik op een foto hieronder om hem groter te zien. Je kunt daarna bladeren met de pijtjestoetsen
|